Εκδόσεις Ινστιτούτο του Βιβλίου - Α. Καρδαμίτσα,
Δίχως καμία κριτική, καμία άποψη από τον μαθητευόμενο. Λίγα αποσπάσματα φτάνουν για να μιλήσουν:
Σελ. 58
Το παλαιότερο ωροσκόπιο σε πάπυρο αφορά μια γέννηση το 10 π.Χ. ενώ το παλιότερο ωροσκόπιο που σώζεται σε φιλολογικό κείμενο των μέσων του πρώτου αιώνα αφορά μια γέννηση το 72 μ.Χ. Το υπόβαθρο όμως αυτών των ωροσκοπίων είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Οι ερευνητές προ πολλού έχουν εντοπίσει τις απαρχές της ελληνιστικής αστρολογίας στο εξελληνισμένο περιβάλλον της Αλεξανδρείας. Παραδείγματά τους θεωρούνται ορισμένα θεωρητικά αστρολογικά έργα, η προέλευση των οποίων είναι δύσκολο να χρονολογηθεί. Τα συμφραζόμενα αυτών των έργων μπορούν να κατανοηθούν μόνο αν λάβουμε υπόψη το σώμα κειμένων στο οποίο ανήκουν, δηλαδή τις "ερμητικές" πραγματείες. Αυτές είναι ψευδεπίγραφα κείμενα, δηλαδή αναφέρουν ως συγγραφείς γνωστούς Ήρωες ή θεούς. Γραμμένα στα ελληνικά αποδίδονται στον θεό Ερμή Τρισμέγιστο, ή τον Ασκληπιό και τον κύκλο του. Μια πηγή του δεύτερου αιώνα αναφέρει σαράντα δύο βιβλία του Ερμή, πράγμα που υποδηλώνει ότι υπήρχε ένα σώμα κειμένων σε αυτό το στάδιο. Μέχρι τη δημοσίευση της βιβλιοθήκης Νάγκ Χαμαντί, που βρέθηκε στην Άνω Αίγυπτο το 1945, επικρατούσε η ομόφωνη γνώμη ότι τα κείμενα αυτά ήταν καθαρά ελληνικά και ότι οποιοδήποτε αιγυπτιακό χρώμα είχε προστεθεί από τους Έλληνες της Αιγύπτου για να προβάλλουν αξιώσεις αρχαίας σοφίας.(Για παράδειγμα υπάρχει η διαβεβαίωση ότι μεταφράστηκαν από τα λόγια του Αιγυπτίου θεού Θώθ που ταυτίζεται με τον Ελληνικό Ερμή (βλ. εικόνα 4) ............
Σελ 84
"Καθώς πλησίαζαν μεσάνυχτα ο Δομιτιανός τρομοκρατήθηκε τόσο, ώστε πετάχτηκε από το κρεβάτι του και την αυγή, καταδίκασε έναν προφήτη από τη Γερμανία που κατηγορούνταν ότι είχε πει ότι οι αστραπές προοιωνίζονταν αλλαγή κυβέρνησης. Ο Δομιτιανός έξυσε μια μυρμηγκιά στο πρόσωπό του και την έκανε να ματώσει μουρμουρίζοντας "Ελπίζω να είναι αυτό όλο το αίμα που χρειάζεται". Σε λίγο ρώτησε τί ώρα ήταν. Όπως είχε κανονιστεί, οι πρώην δούλοι του του απάντησαν ψέμματα. "Η έκτη ώρα", επειδή ήξεραν ότι φοβόταν την πέμπτη ώρα. Πεπεισμένος ότι ο κίνδυνος είχε περάσει, ο Δομιτιανός ξεκίνησε γρήγορα και χαρούμενα για να κάνει το λουτρό του. Ο αρχιθαλαμηπόλος του, ο Παρθένιος, άλλαξε τα σχέδιά του δίνοντάς του την είδηση ότι κάποιος είχε έρθει να τον δει για μια πολύ επείγουσα και σημαντική υπόθεση που δεν επιδεχόταν αναβολή. Έτσι ο Δομιτιανός έδιωξε τους ακολούθους του και έτρεξε στο υπνοδωμάτιο - όπου δολοφονήθηκε".
Σελ 224
Μόνο ο Φίρμικος μας προσφέρει ένα ωροσκόπιο ως παράδειγμα πέραν των μορφών της μυθολογίας και της ιστορίας και ασφαλώς είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της αστάθειας της Τύχης. Στην περίπτωση αυτή παρουσιάζει παραστατικά τη σημασία της αντισκιάς. Οι μελετητές έχουν ταυτίσει το γεννώμενο άτομο με τον Κυώνιο Ρούφο Αλβίνο που ήταν έπαρχος της Ρώμης το 336 -7 μ.Χ.
Ο πατέρας αυτού του ατόμου μετά από δυο διαδοχικές υπατείες εξορίστηκε, αλλά το ίδιο το γεννώμενο άτομο, εξορίστηκε για το έγκλημα της μοιχείας και ξαφνικά γύρισε πίσω από την εξορία, εξελέγη για πρώτη φορά διοικητής της Καμπανίας, μετά ως ύπατος της Αχαίας, αλλά αργότερα έγινε ανθύπατος της Αφρικής και Έπαρχος της Ρώμης. ΄
Όποιος δεν γνωρίζει τη θεωρία της αντισκιάς, αν έβλεπε τον Ήλιο με το Δία στην ίδια μοίρα, στον Πέμπτο Τόπο πριν από τον Ωροσκόπο - δηλαδή στον οίκο της Καλής Τύχης - θα προέλεγε έναν πατέρα τυχερό, πλούσιο, ισχυρό και ούτω καθεξής και το ίδιο θα ίσχυε και για το ίδιο το γεννώμενο άτομο. Όσον αφορά την εξορία του και τις συνεχείς συνομωσίες εναντίον του, δεν θα μπορούσε να προβλέψει τίποτα, αν δεν έστρεφε την προσοχή του στη θεωρία της αντισκιάς."
Σελ 232
"Πρέπει να ξέρεις ότι η Σελήνη βοηθάει τους Πράσινους, ο Ήλιος τους Ερυθρούς και η Αφροδίτη τους Βένετους. Έτσι όταν ο Ήλιος συναντά την Αφροδίτη, εάν εκείνη τη στιγμή οι Βένετοι οδηγούν την κούρσα, θα νικήσουν. Όταν συναντάει τον Άρη νικούν οι Πράσινοι, γιατί ο Άρης είναι σύμμαχός τους. Και όταν ο Δίας βρίσκεται σε κύριο σημείο, τότε οι Βένετοι θα νικήσουν οπωσδήποτε, και κυρίως αν η Σελήνη δεν έχει φώς"
Μιά ιδεούλα ήταν, ξεφυλλίζοντας το βιβλίο. Υπάρχει στο Εγχειρίδιον, Βουλής 15, μέσα στη στοά. Τι να πρωτοδιαβάσει κανείς, έτσι;
Δίχως καμία κριτική, καμία άποψη από τον μαθητευόμενο. Λίγα αποσπάσματα φτάνουν για να μιλήσουν:
Σελ. 58
Το παλαιότερο ωροσκόπιο σε πάπυρο αφορά μια γέννηση το 10 π.Χ. ενώ το παλιότερο ωροσκόπιο που σώζεται σε φιλολογικό κείμενο των μέσων του πρώτου αιώνα αφορά μια γέννηση το 72 μ.Χ. Το υπόβαθρο όμως αυτών των ωροσκοπίων είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Οι ερευνητές προ πολλού έχουν εντοπίσει τις απαρχές της ελληνιστικής αστρολογίας στο εξελληνισμένο περιβάλλον της Αλεξανδρείας. Παραδείγματά τους θεωρούνται ορισμένα θεωρητικά αστρολογικά έργα, η προέλευση των οποίων είναι δύσκολο να χρονολογηθεί. Τα συμφραζόμενα αυτών των έργων μπορούν να κατανοηθούν μόνο αν λάβουμε υπόψη το σώμα κειμένων στο οποίο ανήκουν, δηλαδή τις "ερμητικές" πραγματείες. Αυτές είναι ψευδεπίγραφα κείμενα, δηλαδή αναφέρουν ως συγγραφείς γνωστούς Ήρωες ή θεούς. Γραμμένα στα ελληνικά αποδίδονται στον θεό Ερμή Τρισμέγιστο, ή τον Ασκληπιό και τον κύκλο του. Μια πηγή του δεύτερου αιώνα αναφέρει σαράντα δύο βιβλία του Ερμή, πράγμα που υποδηλώνει ότι υπήρχε ένα σώμα κειμένων σε αυτό το στάδιο. Μέχρι τη δημοσίευση της βιβλιοθήκης Νάγκ Χαμαντί, που βρέθηκε στην Άνω Αίγυπτο το 1945, επικρατούσε η ομόφωνη γνώμη ότι τα κείμενα αυτά ήταν καθαρά ελληνικά και ότι οποιοδήποτε αιγυπτιακό χρώμα είχε προστεθεί από τους Έλληνες της Αιγύπτου για να προβάλλουν αξιώσεις αρχαίας σοφίας.(Για παράδειγμα υπάρχει η διαβεβαίωση ότι μεταφράστηκαν από τα λόγια του Αιγυπτίου θεού Θώθ που ταυτίζεται με τον Ελληνικό Ερμή (βλ. εικόνα 4) ............
Σελ 84
"Καθώς πλησίαζαν μεσάνυχτα ο Δομιτιανός τρομοκρατήθηκε τόσο, ώστε πετάχτηκε από το κρεβάτι του και την αυγή, καταδίκασε έναν προφήτη από τη Γερμανία που κατηγορούνταν ότι είχε πει ότι οι αστραπές προοιωνίζονταν αλλαγή κυβέρνησης. Ο Δομιτιανός έξυσε μια μυρμηγκιά στο πρόσωπό του και την έκανε να ματώσει μουρμουρίζοντας "Ελπίζω να είναι αυτό όλο το αίμα που χρειάζεται". Σε λίγο ρώτησε τί ώρα ήταν. Όπως είχε κανονιστεί, οι πρώην δούλοι του του απάντησαν ψέμματα. "Η έκτη ώρα", επειδή ήξεραν ότι φοβόταν την πέμπτη ώρα. Πεπεισμένος ότι ο κίνδυνος είχε περάσει, ο Δομιτιανός ξεκίνησε γρήγορα και χαρούμενα για να κάνει το λουτρό του. Ο αρχιθαλαμηπόλος του, ο Παρθένιος, άλλαξε τα σχέδιά του δίνοντάς του την είδηση ότι κάποιος είχε έρθει να τον δει για μια πολύ επείγουσα και σημαντική υπόθεση που δεν επιδεχόταν αναβολή. Έτσι ο Δομιτιανός έδιωξε τους ακολούθους του και έτρεξε στο υπνοδωμάτιο - όπου δολοφονήθηκε".
Σελ 224
Μόνο ο Φίρμικος μας προσφέρει ένα ωροσκόπιο ως παράδειγμα πέραν των μορφών της μυθολογίας και της ιστορίας και ασφαλώς είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της αστάθειας της Τύχης. Στην περίπτωση αυτή παρουσιάζει παραστατικά τη σημασία της αντισκιάς. Οι μελετητές έχουν ταυτίσει το γεννώμενο άτομο με τον Κυώνιο Ρούφο Αλβίνο που ήταν έπαρχος της Ρώμης το 336 -7 μ.Χ.
Ο πατέρας αυτού του ατόμου μετά από δυο διαδοχικές υπατείες εξορίστηκε, αλλά το ίδιο το γεννώμενο άτομο, εξορίστηκε για το έγκλημα της μοιχείας και ξαφνικά γύρισε πίσω από την εξορία, εξελέγη για πρώτη φορά διοικητής της Καμπανίας, μετά ως ύπατος της Αχαίας, αλλά αργότερα έγινε ανθύπατος της Αφρικής και Έπαρχος της Ρώμης. ΄
Όποιος δεν γνωρίζει τη θεωρία της αντισκιάς, αν έβλεπε τον Ήλιο με το Δία στην ίδια μοίρα, στον Πέμπτο Τόπο πριν από τον Ωροσκόπο - δηλαδή στον οίκο της Καλής Τύχης - θα προέλεγε έναν πατέρα τυχερό, πλούσιο, ισχυρό και ούτω καθεξής και το ίδιο θα ίσχυε και για το ίδιο το γεννώμενο άτομο. Όσον αφορά την εξορία του και τις συνεχείς συνομωσίες εναντίον του, δεν θα μπορούσε να προβλέψει τίποτα, αν δεν έστρεφε την προσοχή του στη θεωρία της αντισκιάς."
Σελ 232
"Πρέπει να ξέρεις ότι η Σελήνη βοηθάει τους Πράσινους, ο Ήλιος τους Ερυθρούς και η Αφροδίτη τους Βένετους. Έτσι όταν ο Ήλιος συναντά την Αφροδίτη, εάν εκείνη τη στιγμή οι Βένετοι οδηγούν την κούρσα, θα νικήσουν. Όταν συναντάει τον Άρη νικούν οι Πράσινοι, γιατί ο Άρης είναι σύμμαχός τους. Και όταν ο Δίας βρίσκεται σε κύριο σημείο, τότε οι Βένετοι θα νικήσουν οπωσδήποτε, και κυρίως αν η Σελήνη δεν έχει φώς"
Μιά ιδεούλα ήταν, ξεφυλλίζοντας το βιβλίο. Υπάρχει στο Εγχειρίδιον, Βουλής 15, μέσα στη στοά. Τι να πρωτοδιαβάσει κανείς, έτσι;