Άρατος ο Σολεύς,            Φαινόμενα και Διοσημεία

Εκδόσεις Ζήτρος

Εκ Διός αρχώμεσθα, τον ουδέποτ' άνδρες εώμεν άρρητον   μεσταί δε Διός πάσαι μεν αγυιαί, πάσαι δ' ανθρώπων αγοραί μεστή δε θάλασσα και λιμένες   πάντη δε Διός κεχρήμεθα πάντες.

"Με το Δία ας αρχίσουμε, αυτός ποτέ μη μένει αμνημόνευτος. Με Δία γεμάτοι όλοι οι δρόμοι, οι συνελεύσεις των θνητών, η θάλασσα γεμάτη, και τα λιμάνια. Το Δία έχουμε όλοι ανάγκη."

Σαν να διαβάζεις Όμηρο. Το αρχαίο κείμενο τους νεώτερους μας τρομάζει. Αλλά δίπλα είναι η μετάφραση. Κι αν δεν μας πήγε κανείς στ' άστρα, ορίστε ο Άρατος. Μας πάει αυτός, μέσα από τους απλανείς, με το δικό του διαστημόπλοιο, αυτό το βιβλίο. Σαν να κάνει το σταυρό του προτού αρχίσει, αυτός προσεύχεται στον Δία. Έπειτα, με σωστή προτεραιότητα νεύουμε το κεφάλι σκύβοντας ελαφρά για να χαιρετήσουμε τις μούσες που θα βάλουν τη χάρη τους στο έργο, ή αλλιώς στο ταξίδι. Γιατί μετά θα περάσουμε μέσα από τους αστερισμούς, θα ανεβούμε από τον άξονα να δούμε τους πόλους της Άρκτου, την μια θα τη δούμε, η άλλη μας το μαρτυράει ο Άρατος, είναι από την άλλη μεριά της γης και δεν φαίνεται... Μαρτυράει, τις λένε κι αλλιώς, ..Άμαξες... Για χάρη του μικρού Διός, Κυνόσουρα, και Ελίκη. Και χάρη σ' αυτές ξέρουν να στρίβουν τα καράβια τους Αχαιοί και Φοίνικες... Δεν θα το διαβάσω αυτό το βιβλίο, θα το ταξιδέψω, μέσα σε έναστρο βράδυ κάτω από Ικαριώτικη μουριά, Σαμιώτικο πεύκο, ή στην ακρογιαλιά της Κώ, πίνοντας το αναψυκτικό μου, χορταίνοντας άλλη μια μυστηριακή εμπειρία σε μια νύχτα που με τίποτα δεν θα πάει χαμένη.

 

                                               "Εγχειρίδιον" (επειδή το βιβλίο δεν αξίζει αν δεν είναι συγκίνηση)