John Frawley, προτάσεις βιβλίων Μέρος 2ο

"H Απορριφθείσα Εικόνα" του C.S.Lewis. Μια ενημερωμένη και πολύ καλή ανάλυση του μοντέλου του σύμπαντος με το οποίο λειτουργεί η αστρολογία. Ο Lewis έχει το χάρισμα να κάνει τις πολύπλοκες ιδέες να φαίνονται τόσο απλές, με ρυθμικές βαθιές λάμψεις. Όπως λέει ο τίτλος, οι Μελέτες πάνω στην Μεσαιωνική και Αναγεννησιακή λογοτεχνία είναι μεγάλου ενδιαφέροντος για εκείνους που έχουν πάθος με τη φιλολογία. Ο Lewis ωστόσο είναι τόσο ποτισμένος με την ιδέα των παλιών εποχών που ρίχνει πολύ φως σε αυτό που κάνουμε εμείς ως αστρολόγοι. Η αστρολογία δεν είναι κάτι που μπορεί να ασκηθεί σε πνευματικό κενό! Στο 3ο κεφάλαιο το υλικό του βιβλίου δίνεται συνοπτικά και με δυνατές εμφάσεις.

 "O Αναχρονισμός των Καιρών" του Iain Mackenzie. Ως αστρολόγοι, δουλεύουμε με τον χρόνο. Γι αυτό και πρέπει να τον καταλαβαίνουμε. Ο Mackenzie, που έχει κατα πολύ επηρεαστεί από τον Robert Grosseteste,  αρχίζει απο τον ισχυρισμό ότι δεν μπορούμε να πυροδοτούμε ιδέες προσωρινότητας στο θεϊκό. Σχολαστικά με βάση αυτήν την ιδέα, χτίζει ένα λογικά συνεκτικό μοντέλο που εξηγεί όλα τα φαινόμενα που αντιμετωπίζουμε ασκώντας την αστρολογία. Δεν είναι βέβαια αυτός ο σκοπός του.  To σπαζοκεφάλιασμά του όμως αξίζει τον κόπο.

"Η Ευγενής Εξέγερση" του John Adamson. Δίχως να κατανοούμε τον καιρό που αυτός έζησε, δεν θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε την δουλειά του William Lilly. Η Ευγενής Εξέγερση του Adamson είναι ένας μακρύς και εξαιρετικά αναγνώσιμος απολογισμός των έντονων γεγονότων που έζησε ο Λίλλυ. Ο συγγραφέας το αποδίδει κάπως θεατρικά, αλλά η γραφή του παραμένει πειστική, καθώς χρησιμοποιεί νέες νοητικές πηγές για να υπερκεράσει παλαιότερους απολογισμούς. Το συνιστώ εξαιρετικά.

"Οι αιτίες του Αγγλικού Εμφύλιου Πολέμου", του Conrad Russel. Είναι ευχαρίστηση με αυτό το βιβλίο η παρέα του Κου Russell, επειδή σε κάνει να νιώθεις ότι υπάρχει έξυπνη ζωή επάνω σε αυτόν τον πλανήτη.  Μέσα στη σύγχρονη συγγραφική αριστοκρατία της μαζί με τους  Rarzinger, Alasdair, MacIntyre και τον Menachem Kellner.

"H Εμπειρία της Ήττας" του Christofer Hill. O Christopher Hill υποφέρει από το να είναι παγιδευμένος ανάμεσα στα διανοητικά δόγματα του καιρού του, αλλά μέσα από αυτόν τον ζουρλομαδύα υπάρχει ένας καλός ιστορικός που αγωνίζεται να βγεί προς τα έξω. Το βιβλίο αυτό είναι ένα πολύ δυνατό κομμάτι, που δείχνει πόσο σπαστική θα ήταν η Πολιτική Αποκατάσταση της Αγγλίας για εκείνους, όπως ο Λίλλυ, που πίστεψαν ότι το να υποφέρουν έναν εμφύλιο πόλεμο θα προέλεγε την επάνοδο του Βασίλειου του Χριστού στη Γή.

"Πλανήτες, Αστέρες και Ανοχές: ο Κόσμος του Μεσαίωνα, 1200 - 1687", του Edward Grant. Μπορεί να είναι μακροσκελές και να μη σας κόβει την αναπνοή μέχρι να ανακαλύψετε ποιός έκανε το έγκλημα, αλλά ο συγγραφέας έχει κάνει μια καλή δουλειά στο να κάνει αναγνώσιμο ένα δύσκολο υλικό, χωρίς να θυσιάζει τη νόηση. Με πολύ ενδιαφέρον υλικό.

"Μια επεξεργασία σε πρώιμα σύγχρονα Κείμενα" του Michael Hunter. Το βιβλίο είναι μακράν πιό ενδιαφέρον από τον τίτλο του. Έχει πολλά να πει για τις δουλειές του Λίλλυ και όσα οι σύγχρονοί του έγραψαν και δημοσίευσαν, κι έτσι αποτελεί ένα καλό βοήθημα στην κατανόησή τους. Το βιβλίο του "Αστρολογικό Ημερολόγιο του 17ου Αιώνα" είναι δυστυχώς λιγότερο ενδιαφέρον από τον τίτλο του. Άν πάλι πρόκειται να επισκεφθείτε το Rye - και το Rye είναι ένα ωραίο μέρος, αξίζει η επίσκεψη (τουλαχιστον ήταν όταν εγώ πήγα), ένα καλό κρεβάτι και πρωινό στο Jeake House, όπου έμενε ο συγγραφέας. Άν οι ιδιοκτήτες κουρέψαν λίγο τον  κισσό θα μπορέσετε να δείτε το γενεθλιο χάρτη του στον μπροστινό τοίχο..

"Σεξουαλική Αστρολογία" του Martine. Επιβάλλεται να το διαβάσετε!! Πέραν κάθε αμφιβολίας, είναι το πιό διασκεδαστικό βιβλίο στην Αστρολογία που έχει γραφτεί ποτέ. Θα μπορούσα να προσπαθήσω να το περιγράψω... καλύτερα όμως δεν το διαβάζετε; Αφού το θέλετε!!!



Το κείμενο είναι παρμένο από: "https://www.johnfrawley.com/recommended-reading"

 .

John Frawley, προτάσεις βιβλίων Μέρος 1ο

Ο Κάφκα έγραψε: "Δεν υπάρχει τρόπος. Αυτό που λέμε τρόπος είναι απλά δισταγμός". Αυτό αφορά με βεβαιότητα τη μελέτη της αστρολογίας. Πόσο εύκολο είναι να διαβάζουμε ένα άλλο βιβλίο, κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας, με τη σκέψη πως μαθαίνουμε κάτι, όταν συχνότερα απο το να διαβάζουμε αυτό το βιβλίο είναι απλά ενας τρόπος για να αποφύγουμε το μοναδικό πράγμα που θα μας διδάξει κάτι. Αυτο το μοναδικό πράγμα είναι η δουλειά. Ο σπουδαστής είναι καλύτερα να επιλέξει εναν μικρό αριθμό βιβλίων και να κάνει λίγη σοβαρή δουλειά πάνω σε αυτά από το να τρέχει χωρίς ανάσα, κυνηγώντα το θαύμα της γνώσης από το ένα καινούριο βιβλίο στο άλλο καινούριο βιβλίο. Δεν υπάρχουν πολλά βιβλία που αξίζει να διαβάσει κανείς! Εδώ υπάρχουν μερικά, κάποια είναι εντελώς αστρολογία και κάποια όχι. Όλα όμως ανταμοίβουν τη μελέτη. Ο κατάλογος αυτός θα συμπληρωθεί κι άλλο στην πορεία.

"Η Αλήθεια και η Ανοχή" του Ιώσηπου, του Καρδινάλιου Ratzinger (Πάπας Βενέδικτος XVI). Αυτό είναι το καλύτερο σύγχρονο βιβλίο που έχω διαβάσει για την αστρολογία. Δίχως έκπληξη, ο συγγραφέας δεν δίνει αναλυτικές τεχνικές της αστρολογικής μεθόδου. Δίνει μια εμφανή και λαμπρή ανάλυση της ζωτικής φιλοσοφικής διαφοράς ανάμεσα στην παραδοσιακή και τη σύγχρονη σκέψη, ξεκαθαρίζοντας τί είναι αυτό που διαχωρίζει την δυτική παράδοση της αστρολογίας από όχι μόνο τους μοντέρνους αλλά και από την Ελληνική, την Βεδική και την Αιγυπτιακή αστρολογία που είναι τόσο πολύ στη μόδα σήμερα. Η αρχή της σοφίας...

Του ίδιου συγγραφέα, "το πνεύμα της Λειτουργίας" περιλαμβάνει ένα αξιόλογο κεφάλαιο σε ιερή στιγμή, που λέει περισσότερη αλήθεια για την αστρολογία από όσο λένε τα περισσότερα αστρολογικά βιβλία.

"Καθοδήγηση στο Περίπλοκο" ή The guide of the Perplexed του Μαϊμονίδη. Παρά την έντονη καταδίκη της Αστρολογίας, ο έξυπνος αναγνώστης θα βρεί εδώ πολλά αξιόλογα. Μια πανέμορφη ανάγνωση: Σαν να έχεις έναν δικό σου σοφό άνθρωπο που σου λέει ατέλειωτα υπέροχα πράγματα. Το Project hindsight δημοσίευσε ένα γράμμα πάνω στην Αστρολογία γραμμένο για τον Μαϊμονίδη σε ένα μικρό τεύχος όπου περιλαμβάνεται και ο χάρτης του. Αν εξαιρέσουμε ότι το γράμμα δεν γράφτηκε απο αυτόν και η γέννησή του παίζεται μέσα σε δυο συγκεκριμένα χρόνια.. Πέραν αυτού...

"Οι έξι μέρες της Δημιουργίας" του Robert Grosseteste. Αυτό είναι το δημιούργημα ενός αξιοσημείωτου μυαλού που εξηγεί πολλά πάνω στα βασικά τουβλάκια της αστρολογίας. Τα χρησιμοποιούμε συνεχώς, αλλά μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ακόμα καλύτερα αν τα καταλάβουμε. Ο Grosseteste έχει όλες τις εξηγήσεις που χρειαζόμαστε.

"Τετράβιβλος" του Πτολεμαίου. Η φήμη του Πτολεμαίου είναι παραφουσκωμένη, υποθέτω από τον πόθο ανάμεσα στους αστρολόγους να ονομάσουν κάποιον αυθεντία της αστρολογίας, όπως τον Αριστοτέλη σαν αυθεντία της φιλοσοφίας. Σήμερα πιο εύκολα μαθαίνεις αστρολογία απο τα άρθρα της Μπριτάνικα. Λόγω της υπόληψης που έχει αξίζει μια φορά έστω να το διαβάσετε. Ο Richard Newton έγραψε το βιβλίο με τίτλο "Το έγκλημα του Κλαύδιου Πτολεμαίου" και εκεί περιγράφει πώς ο Πτολεμαίος φρόντισε  οι παρατηρήσεις πάνω στους σταθερούς αστέρες να ταιριάζουν σε προϋπάρχουσα θεωρία. Δυστυχώς ο συγγραφέας εξάντλησε την προσφορά του στον τίτλο..

"Christian Astrology" του William Lilly. Είναι η συνεισφορά των Άγγλων στην Αστρολογία. Αξίζει να το διαβάσετε.

"Η επανάσταση του Κοπέρνικου"του Thomas Kuhn. Δεν δίνει μόνο τον καθαρότερο απολογισμό του Πτολεμαϊκού μοντέλου για το ηλιακό σύστημα που έχω δεί, αυτό με το οποίο δουλεύουμε δηλαδή, και γι αυτό αξίζει να το καταλάβουμε, αλλά και διορθώνει ανεκτίμητα με επιστημονικό τρόπο τις αναλήθειες που έχουμε μάθει και γιατί αυτό το σύστημα εκτοπίστηκε από το ηλιοκεντρικό μοντέλο.

"Αστρολογική Ερμηνεία των Ασθενειών από την Κατάκλιση του Ασθενούς" του Nicholas Kulpeper.  Υπάρχουν βιβλία που θα σας διδάξουν περισσότερα για την αστρολογική τεχνική, αλλά αυτόν τον συγγραφέα θα τον θαυμάσετε για την τεχνική του.

"Σχόλια για το όνειρο του Σκιπίωνα", του Μακρόβιου. Ένα από τα πιό δυνατά βιβλία στην ιστορία της Δύσης. Είναι ένας απολογισμός του ταξιδιού της ψυχής μέσα από τις σφαίρες των πλανητών ως την ενσάρκωση εδώ. Μακρόβιος με λεπτομέρειες.

"Ουράνια Φιλοσοφία" του John Worsdale. Γνωστό ως Γενεθλιακή Αστρονομία. Δύο τίτλοι, ίδιο βιβλίο. Είναι αξιόλογο αν θέλετε να μάθετε πρόβλεψη από γενέθλιο χάρτη.  Έχει μια σειρά γενεθλιων χαρτών, που επικεντρώνονται στην ώρα του θανάτου, της ασθένειας ή του σημαντικού ατυχήματος. Η μέθοδος του Worsdale ταιριάζει παντού, αλλα παραμένει ως χρήσιμο απόθεμα. Βάλετε στην άκρη τις ερμηνειες του,  σκεφτείτε αυτά που λέει αν είναι σωστά, και συμπληρώστε αυτά που δεν λέει..

"Το Κοσμικό Βιβλίο" του Abraham Ibn Ezra. Ο Abraham Ibn Ezra είναι ένας από τους λίγους αστρολόγους που έδωσε έξυπνα ότι πέρασε απο τα χέρια του. Γι αυτό το λόγο στέκεται ψηλά στο προσωπικό μου αστρολογικό Πάνθεον. Δεν θα μάθετε τίποτε θεαματικό όσον αφορά την τεχνική αλλά τα ερωτήματα που θέτει σε σχέση με τους συγγραφείς είναι μάθημα για όλους μας. Το "Κοσμικό Βιβλίο" είναι ο ίδιος στα καλύτερά του. Τα βιβλικά του σχόλια αξίζει να διαβαστούν. Ο Μαϊμονίδης συμβούλεψε το γιό του να μή διαβάσει άλλο βιβλίο: από μόνο του αυτό το στοιχείο του ανεβάζει την αξία.

"Το Πεπρωμένο του ουρανού" (The Fated Sky) του Benson Bobrick. Επιτέλους η ιστορία της Αστρολογίας που γράφεται και διαβάζεται από καποιον που ξέρει τί λέει. Το σημείο εκκίνησης του Bobrick είναι να αποδεχθοόυμε ότι η Αστρολογία είναι κα΄τι που χρησιμοποιόταν σε πλατιά χρήση άρα γιατι; Τί ήταν αυτό που προσέφεραν οι αστρολόγοι στους πελάτες τους. Είναι ενα βιβλίο που δεν απαιτεί ανάλυση χαρτών. Το διαβάζεις και το χαίρεσαι.


Από το https://www.johnfrawley.com/recommended-reading

John Frawley στην Αθήνα

23 και 24 Νοεμβρίου στην Αστροπαιδεία!
κλείστε έγκαιρα τη θέση σας στο 211-1848099 και info@enallaktikipaideia.com
Δυνατότητα παρακολούθησης on line

Δε μ' αρέσουν οι Δευτέρες......

Θέλω να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι του Θεού, καθ' εικόνα και καθ'ομοίωσιν. Ότι καθένας έχει κάτι καλό να δώσει, και πως η παιδεία, η αγάπη και η φροντίδα είναι αυτά που κάνουν τα παιδιά να γίνονται λουλούδια ανθισμένα. Πως ακόμη και τ' αγκάθια έχουν ωραία χρώματα, απλά δεν κάνει να τα πειράξεις. Πως για κάποιο λόγο Εκείνος τα έχει αφήσει να υπάρχουν. Και μέσα στην παραξενιά τους θα χρησίμευαν πάντα για κάτι ξεχωριστό, όπως ο ακρογωνιαίος λίθος στο χτίσμο του σπιτιού, όπως το φάρμακο που θα παραγχθεί από ένα επικίνδυνο φυτό για να σωθεί μια ζωή....
Οι άνθρωποι όμως είμαστε δυνατοί για τα πάντα...Και πιστεύω είναι θέμα φροντίδας στα παιδιά και επιλογής.. Δεν νομίζω ότι όσα παιδιά γεννήθηκαν στις 3 Απριλίου του 1962 βγήκαν στην εφηβεία τους να σκοτώσουν μια Δευτέρα κόσμο...


Αυτή είναι η Αφροδίτη. Αγαπά πολύ Άρη, αυτός ο Άρης είναι κάτι που την εξυψώνει, την κάνει να νιώθει σούπερ κορίτσι. Τί θα μπορούσε να είναι ο Άρης; Τα οπλα που κυνηγούσε πουλιά στα δέντρα. Ο 7ος επίσης, οι άλλοι που τους αγαπά, αλλά απο μακριά, απο το 12ο της, την απομόνωση. Από μακριά. Από μακριά σημαδεύει τα πουλιά... Ενώ νιώθει κακό παιδί σαν Αφροδίτη στο χώρο του Άρη και θα θελε πολύ να νιώσει σαν άλλη αξία στον ορίζοντα των ματιών της - ο Ταύρος μπροστά, πρεπει να προκαλέσει, για να της πει ο Άρης μέσα από τους Ιχθείς, να της πουν οι άλλοι, πως είναι η καλύτερη. Για να σε θαυμάσει αυτό που αγαπάς, πρέπει να το σημαδέψεις μάλλον από απόσταση. Απο κοντά θαρρεί δεν έχει αξία..
 Εξυψώνει απο τον χώρο του Κριού τον μπαμπά που είναι Ήλιος.  Αυτός την μισεί. Ότι είναι μέσα στον Κριό μισεί την Αφροδίτη. Μισεί και τη μαμά, που είναι Κρόνος. Ο μπαμπάς Ήλιος στον Κριό, δεν θέλει τη μαμά. Η μαμά Κρόνος στον Υδροχόο δεν θέλει το μπαμπά. Η κόρη Αφροδίτη δεν θελει τη μαμά που άφησε τον μπαμπά, τον μπαμπά σούπερμαν, που μέσα στο χώρο του Κριού υποτάσσει τα πάντα. Έτσι εχουμε τη διαλυμμένη οικογενεια.

"Εγω ζήτησα να μου πάρει τρανζιστοράκι, αυτός μου χάρισε όπλο". Με την πρόοδο ο Ήλιος στα 16 έκανε σύνοδο με την Αφροδίτη. Το ηχηρό γεγονός εχει απόλυτη σχέση με τον πατέρα της. Sweet sixteen ain't that peachy keen...

Hταν 8.30 το πρωι στο San Diego της California όταν άρχισαν οι πυροβολισμοί. Ο Ωροσκόπος της στιγμής ήταν ακριβώς πάνω στο γενέθλιο Άρη της Brenda. Πάνω στο όπλο της Brenda. To Μεσουράνημα της στιγμής πάνω στην ακμή του γενεθλιου 8ου της. "Γιατί νομίζεις οτι ο πατέρας σου σου χάρισε το όπλο;  ""I felt like he wanted me to kill myself." 

Ο Άρης της στιγμής είναι σε σύνοδο με το γενεθλιο Κρόνο της, ο Κρόνος στο χάρτη της δεν είναι μόνο η ανύπαρκτη μάνα της, αλλά οι εξουσίες. Η επιθυμία της να σκοτώσει αστυνομικό, διευθυντή και φύλακα. Τον αστυνομικό μόνο τον τραυμάτισε. Το όπλο δεν σημάδευε τον εαυτό της.

Το Σόλαρ της χρονιάς (1978 ως 1979 που ενδιάμεσα εγινε το γεγονός) δεν μπορεί να ξεφύγει από τη σύγκριση. Ο Ωροσκόπος του Σόλαρ είναι ίδιος με τον ωροσκόπο της στιγμής που άρχισαν οι πυροβολισμοί. Και ίδιος με τη θέση του γενέθλιου Άρη της.

Το Σόλαρ το επόμενο που δικάστηκε και καταδικάστηκε έχει Μεσουράνημα και Νότιο Δεσμό στις 14 Ιχθύων. Οπωσδήποτε παίρνει το λόγο ο 10ος που είναι οι Αρχές. Ο Άρης πλέον βρίσκεται μαζί με τον Ερμή σε σύνοδο με τη γενέθλια Σελήνη της. Ενω η Σεληνη του Σόλαρ κυβερνά ωροσκόπο του Σόλαρ, και φαίνεται από εκεί η Σελήνη που κάνει ιδιόμοιρη σύνοδο με τον Κλήρο της αιματοχυσίας.

Το Σεληνιακό για το συμβάν έχει Μεσουράνημα πάνω στο γενέθλιο ωροσκόπο της. Το είναι της δεσπόζει στις ειδήσεις.  Ο Ωροσκόπος είναι ο Λέων και ο Ήλιος είναι σε σύνοδο με το σηκωμένο όπλο που λέγεται Άρης στον Κριό.

Ο Bob Geldof θα την κάνει παγκόσμια επιτυχία με τίτλο "Δεν μου αρέσουν οι Δευτέρες"
Το Μεσουράνημα του σόλαρ της στις 21 Τοξότη την χρονιά του εγκλήματος, εκφράζει τον δικό του γενεθλιο ωροσκόπο στην ίδια μοίρα.  Η Αφροδίτη που τη μέρα των φόνων βρισκόταν στον Αντάρη στις 9 σχεδόν του Τοξότη, έβρισκε αντίκρισμα στην γενεθλια Σελήνη του (9 τοξότη και 12ος οίκος του). Όπου Αντάρης  = τελειωμένες καταστάσεις. Αφροδίτη = η κοπέλλα. Σελήνη = η κοπέλλα. 12ος = η φυλακή.

13 Ιουλίου του 1979, στην Αγγλία κυκλοφορεί το I dont like Mondays

Δεν έχουμε ακριβή ώρα που κυκλοφόρησε το τραγούδι, αλλά με 12 το μεσημέρι, που και πάλι μιλούν οι χάρτες, το μεσουράνημα ακουμπά τον κλήρο της αιματοχυσίας, κυβερνάται απο Σελήνη (γυναίκα), σε κατάσταση "πολιορκίας" όπως λεμε αστρολογικά, όταν κάποιος εχει πίσω του και μπρος του κακεργέτες. Η Σελήνη σε σύνοδο με Νότιο, έχει πίσω της τον Κρόνο και μπροστά της τον Άρη. Με Ταύ. Η Αφροδίτη (μικρή κοπέλα) μεσουρανεί κυβερνώμενη απο Σελήνη που υφίσταται τη μαυρίλα και τη βία και που το μονο που μπορει να κάνει να επαναλαβει εις πολλαπλούν το γύρισμα ενός άσχημου τροχού. Πάει για εξέγωνο με Κρόνο, στην ακμή του 12ου του χάρτη θα μπορούσαμε κατα σύμπτωση να πούμε, αν και ο Κρόνος είναι έτσι κι αλλιώς ο σημειοδότης των φυλακών. Κι αυτός ο τελευταίος χάρτης, είναι το τραγούδι... Μέσα στην ατέλειωτη σκόνη του χρόνου, εκεί που ο κάθε κόκκος γινεται τραγούδι, κάποιες φορές, έτσι λυπηρό.
H Brenda, έπρεπε να βγει απο τον Κριό για να πάει στον Ταυρο να ησυχάσει, αλλά το πεδίο του 12ου ήταν η φυλακή, και η πραγματική φυλακή ήταν γι αυτή η πιο ασφαλής θέση.

https://www.youtube.com/watch?v=-Kobdb37Cwc

John Frawley, live στην Εναλλακτική Παιδεία, 23 -24 Νοεμβρίου 2019

Ο Τζών είναι ένας παραδοσιακός αστρολόγος, συγγραφέας και εκπαιδευτής, που έχει ξεχωρίσει για την πρακτικότητα και την ευθύτητα της προσέγγισης σε βάθος μελέτης, και για το έξυπνο αλλά και χαρακτηριστικό του τρόπο.

"Με ενδιέφερε η αστρολογία από πολύ πρώιμη ηλικία.  Σαν παιδί, φυσικά, μου φαινόταν καλό
να γνωρίζω κάτι που οι φίλοι μου δεν ήξεραν. Όμως, πέρα από την εμφανή έφεση σε αυτό,
με προκαλούσε το πώς η αστρολογία έδινε ένα διαφορετικό μοντέλο του κόσμου από αυτό
που μας διδασκόταν στο σχολείο. Ότι η σοκολάτα, με τα κουνέλια και οι μπαλλαρίνες
κυβερνώνται από την Αφροδίτη έδειχνε ένα διαφορετικό τρόπο να συνδέουν τις κουκίδες
που εξηγούν το νόημα της ζωής. Αυτή η διαφορετική προοπτική πάνω στην πραγματικότητα
είναι ό,τι ακόμη με γοητεύει. Η αστρολογία ανοίγει την πόρτα σε όλα τα είδη του
αστρολογικού προβληματισμού - πράγματι, απαιτεί να κάνουμε κάποιες διερευνητικές
ερωτήσεις - αλλά, αν η τεχνική είναι σοβαρή, κρατά τα πόδια μας σταθερά στη γή με 

το τέστ του οξέος, του "αυτό δουλεύει ή αυτό δεν δουλεύει". Πέρασα μέσα από τις διάφορες
σχολές της σύγχρονης αστρολογίας όσο μου γίνονταν τα βιβλία προσιτά, αλλά αυτό ήταν επαναλαμβανόμενα απογοητευτικό λόγω των περιορισμών τους. Ήταν σαν  να μπορώ να
τρώω και να ξανατρώω, αλλά ποτέ δεν ένιωθα ότι είχα ένα θρεπτικό γεύμα.  Μία τυχαία
συνάντηση στην καθημερινή μου εργασία με εισήγαγε στη δουλειά του αστρολόγου του
17ου αιώνα, Ουίλιαμ Λίλλυ.  Δεν είχα ακούσει για την ωριαία πιο πριν, αλλά εδώ ήταν
υτός ο τύπος που ήταν ακουστός στο να βρίσκει χαμένα αντικείμενα μέσω της αστρολογίας.
Με το να βρίσκεις ένα χαμένο αντικείμενο δεν μπορείς πάντα να είσαι σωστός. Αν αυτός 

έλεγε στους πελάτες του "Λοιπόν, σχεδόν το βρήκες" δεν θα εντυπωσιάζονταν καθόλου. Έτσι
είτε οι πρόγονοί μας ήταν σοβαρά άμυαλοι ή ο Λίλλυ και οι σύγχρονοί  του ασκούσαν μια
αστρολογία που μπορεί να δώσει ακριβή και εξακριβωμένα αποτελέσματα. Εδώ έμεινα. 
Τελικά αυτό ήταν το θρεπτικό γεύμα!

    Παρακολούθησα ένα κύκλο μαθημάτων με την Ολίβια Μπάρκλευ, η οποία προσπάθησε πολύ να αποκτήσει το βιβλίο του Λίλλυ, το Christian Astrology, το επανατύπωσε, και της οποίας η διδασκαλία, πολύ χαλαρά βασιζόταν σε αυτήν του Λίλλυ. Ήταν η βεβαιότητα σε αυτές τις μεθόδους - με τα αντικειμενικά ορατά αποτελέσματα και πέραν αυτού τον σταθερό πυρήνα της λογικής που υπόκειται αυτών - που μου επέτρεψε να αφιερώσω τον εαυτό μου στην αστρολογία σαν καριέρα. Μέσα στο είκοσι χρόνια από τότε είχα την ευλογία να μπορώ να δουλεύω πλήρως με την αστρολογία - με διδασκαλία, εξάσκηση, γραφή και πάνω από όλα μάθηση και μάθηση και μάθηση. Ήταν ένα παράξενο ταξίδι, με τόσα πράγματα που δεν πρόσεξα στο συμβόλαιο εργασίας με το οποίο συνδέθηκα. Αυτή η ατελείωτη ποικιλία θεμάτων για συνεδρία ακόμη μου προκαλεί εκπλήξεις: οποτεδήποτε σκέφτομαι ότι έχω ακούσει τα πάντα, υπάρχει πάντα κάτι τελείως στο δρόμο μου  που ούτε καν το είχα σκεφτεί. Ενώ τα υπέροχα τοπία αυτού του διανοητικού ταξιδιού αποκαλύπτονται ακόμη περισσότερο εκπληκτικά.

    Άρχισα να εκδίδω το περιοδικό Astrologer’s Apprentice το 1996. Ένα πράγμα στην καριέρα μου για το οποίο είμαι περήφανος για το επαναστατικό αποτέλεσμα που είχε μέσα στον συντηρητικό κόσμο των αστρολογικών εφημερίδων. Αυτό το περιοδικό ήταν πολύ διασκεδαστικό καθώς το έγραφα, αλλά η κατανόησή μου βάθαινε περισσότερο σε κάθε τεύχος που ετοίμαζα. Ύστερα  από το άρθρο  με τίτλο "Επί της Αρχιτεκτονικής της ψυχής" στο τεύχος 23, ήξερα ότι ήταν η ώρα να σταματήσω, Αυτά τα τεύχη διατίθενται ελεύθερα πλέον στο ιντερνετ.

   Ταυτόχρονα με το περιοδικό έγραφα το "Αληθινή Αστρολογία" σαν μια σατιρική κριτική της σύγχρονης αστρολογίας. Μετά από αυτό ακολούθησε το "Εφαρμοσμένη Αληθινή Αστρολογία", το "Εγχειρίδιον Ωριαίας Αστρολογίας" και η "Αθλητική Αστρολογία". Παράλληλα μέ άλλα ημιτελή βιβλία. Προ το τέλος της δεκαετίας του 1990, δούλεψα καλά με την τηλεόραση. Έχοντας το δικό μου καθημερινό σώου "Ο Φρώολεϋ κα το Ψάρι", καθώς το "Ψάρι" ήταν ένας γνωστός αθλητικογράφος. Αυτά τα  προγράμματα ήταν ένας καλός χώρος για να κάνω αξιόλογες προβλέψεις: Ή θα τα έλεγα σωστά, ή θα τα έλεγα λάθος. Η σταθερότητα των μεθόδων μου επέτρεπε να βγαίνω σωστός πολύ συχνότερα από τους εξαιρετικούς αθλητικούς της παρέας μου.

   Πάντα έβρισκα ότι το να δίνω διαλέξεις ήταν η πραγματικά διασκεδαστική πλευρά της δουλειάς αυτής. Με το να με καλούν και να μιλώ για το θέμα που αγαπώ, περνώντας την αγάπη μου σε πρόθυμο κοινό -  η ζωή δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη! Τέτοιες όμορφες εικόνες είδα μέσα από τις διαλέξεις επίσης, σαν τη δύναμη της φύσης της παλίρροιας των ανθρώπων μέσα στο γιαπωνέζικο μετρό, ως το ώριμο γατόπαρδο που χαλαρώνει όταν του χαϊδέυω την κοιλιά, ως την αίσθηση του να στέκομαι σε ένα μπαλκόνι και να βλέπω αετούς να πετούν στα πόδια μου. Ναι, είναι καθοριστικά η διασκεδαστική πλευρά της δουλειάς.

   Αν μου ζητούσαν να καθορίσω τί είναι αυτό που κάνει διαφορετική την προσέγγισή μου στην αστρολογία, θα έλεγα ότι είναι η έμφαση στην σύνδεση με το μυαλό. Πρέπει να συνδεθούμε προσεκτικά με τα κείμενα από τα οποία διδασκόμαστε, να μην τα παίρνουμε στο κατά γράμμα, δεχόμενοι ότι γράφτηκαν επειδή έτσι ακριβώς γράφτηκαν. Οι αστρολογικές μας μέθοδοι πρέπει να έχουν λογική έννοια. Είναι σαν να καλωδιώνουμε μια ηλεκτρική πρίζα.  Αν τα καλώδια δεν μπουν σωστά, τίποτα δεν συμβαίνει όταν πατήσουμε το διακόπτη. Έτσι εστιάζομαι στην διδασκαλία στο πώς θα γίνει η σωστή σύνδεση, ώστε με το πάτημα του διακόπτη να ανάψει το φως. Δεν με ενδιαφέρει ένας κατάλογος από δικαιολογίες στο γιατί το φως δεν ανάβει¨". 

Ο Τζων ζει στην Πολωνία με τη σύζυγό του, ένα γέρικο Αγγλικό τσοπανόσκυλο και ένα κυμαινόμενο πλήθος γατιών.