Θέλω να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι του Θεού, καθ' εικόνα και καθ'ομοίωσιν. Ότι καθένας έχει κάτι καλό να δώσει, και πως η παιδεία, η αγάπη και η φροντίδα είναι αυτά που κάνουν τα παιδιά να γίνονται λουλούδια ανθισμένα. Πως ακόμη και τ' αγκάθια έχουν ωραία χρώματα, απλά δεν κάνει να τα πειράξεις. Πως για κάποιο λόγο Εκείνος τα έχει αφήσει να υπάρχουν. Και μέσα στην παραξενιά τους θα χρησίμευαν πάντα για κάτι ξεχωριστό, όπως ο ακρογωνιαίος λίθος στο χτίσμο του σπιτιού, όπως το φάρμακο που θα παραγχθεί από ένα επικίνδυνο φυτό για να σωθεί μια ζωή....Οι άνθρωποι όμως είμαστε δυνατοί για τα πάντα...Και πιστεύω είναι θέμα φροντίδας στα παιδιά και επιλογής.. Δεν νομίζω ότι όσα παιδιά γεννήθηκαν στις 3 Απριλίου του 1962 βγήκαν στην εφηβεία τους να σκοτώσουν μια Δευτέρα κόσμο...
Αυτή είναι η Αφροδίτη. Αγαπά πολύ Άρη, αυτός ο Άρης είναι κάτι που την εξυψώνει, την κάνει να νιώθει σούπερ κορίτσι. Τί θα μπορούσε να είναι ο Άρης; Τα οπλα που κυνηγούσε πουλιά στα δέντρα. Ο 7ος επίσης, οι άλλοι που τους αγαπά, αλλά απο μακριά, απο το 12ο της, την απομόνωση. Από μακριά. Από μακριά σημαδεύει τα πουλιά... Ενώ νιώθει κακό παιδί σαν Αφροδίτη στο χώρο του Άρη και θα θελε πολύ να νιώσει σαν άλλη αξία στον ορίζοντα των ματιών της - ο Ταύρος μπροστά, πρεπει να προκαλέσει, για να της πει ο Άρης μέσα από τους Ιχθείς, να της πουν οι άλλοι, πως είναι η καλύτερη. Για να σε θαυμάσει αυτό που αγαπάς, πρέπει να το σημαδέψεις μάλλον από απόσταση. Απο κοντά θαρρεί δεν έχει αξία..
Εξυψώνει απο τον χώρο του Κριού τον μπαμπά που είναι Ήλιος. Αυτός την μισεί. Ότι είναι μέσα στον Κριό μισεί την Αφροδίτη. Μισεί και τη μαμά, που είναι Κρόνος. Ο μπαμπάς Ήλιος στον Κριό, δεν θέλει τη μαμά. Η μαμά Κρόνος στον Υδροχόο δεν θέλει το μπαμπά. Η κόρη Αφροδίτη δεν θελει τη μαμά που άφησε τον μπαμπά, τον μπαμπά σούπερμαν, που μέσα στο χώρο του Κριού υποτάσσει τα πάντα. Έτσι εχουμε τη διαλυμμένη οικογενεια.
"Εγω ζήτησα να μου πάρει τρανζιστοράκι, αυτός μου χάρισε όπλο". Με την πρόοδο ο Ήλιος στα 16 έκανε σύνοδο με την Αφροδίτη. Το ηχηρό γεγονός εχει απόλυτη σχέση με τον πατέρα της. Sweet sixteen ain't that peachy keen...
Hταν 8.30 το πρωι στο San Diego της California όταν άρχισαν οι πυροβολισμοί. Ο Ωροσκόπος της στιγμής ήταν ακριβώς πάνω στο γενέθλιο Άρη της Brenda. Πάνω στο όπλο της Brenda. To Μεσουράνημα της στιγμής πάνω στην ακμή του γενεθλιου 8ου της. "Γιατί νομίζεις οτι ο πατέρας σου σου χάρισε το όπλο; ""I felt like he wanted me to kill myself."
Ο Άρης της στιγμής είναι σε σύνοδο με το γενεθλιο Κρόνο της, ο Κρόνος στο χάρτη της δεν είναι μόνο η ανύπαρκτη μάνα της, αλλά οι εξουσίες. Η επιθυμία της να σκοτώσει αστυνομικό, διευθυντή και φύλακα. Τον αστυνομικό μόνο τον τραυμάτισε. Το όπλο δεν σημάδευε τον εαυτό της.
Το Σόλαρ της χρονιάς (1978 ως 1979 που ενδιάμεσα εγινε το γεγονός) δεν μπορεί να ξεφύγει από τη σύγκριση. Ο Ωροσκόπος του Σόλαρ είναι ίδιος με τον ωροσκόπο της στιγμής που άρχισαν οι πυροβολισμοί. Και ίδιος με τη θέση του γενέθλιου Άρη της.
Το Σόλαρ το επόμενο που δικάστηκε και καταδικάστηκε έχει Μεσουράνημα και Νότιο Δεσμό στις 14 Ιχθύων. Οπωσδήποτε παίρνει το λόγο ο 10ος που είναι οι Αρχές. Ο Άρης πλέον βρίσκεται μαζί με τον Ερμή σε σύνοδο με τη γενέθλια Σελήνη της. Ενω η Σεληνη του Σόλαρ κυβερνά ωροσκόπο του Σόλαρ, και φαίνεται από εκεί η Σελήνη που κάνει ιδιόμοιρη σύνοδο με τον Κλήρο της αιματοχυσίας.
Το Σεληνιακό για το συμβάν έχει Μεσουράνημα πάνω στο γενέθλιο ωροσκόπο της. Το είναι της δεσπόζει στις ειδήσεις. Ο Ωροσκόπος είναι ο Λέων και ο Ήλιος είναι σε σύνοδο με το σηκωμένο όπλο που λέγεται Άρης στον Κριό.
Ο Bob Geldof θα την κάνει παγκόσμια επιτυχία με τίτλο "Δεν μου αρέσουν οι Δευτέρες"
Το Μεσουράνημα του σόλαρ της στις 21 Τοξότη την χρονιά του εγκλήματος, εκφράζει τον δικό του γενεθλιο ωροσκόπο στην ίδια μοίρα. Η Αφροδίτη που τη μέρα των φόνων βρισκόταν στον Αντάρη στις 9 σχεδόν του Τοξότη, έβρισκε αντίκρισμα στην γενεθλια Σελήνη του (9 τοξότη και 12ος οίκος του). Όπου Αντάρης = τελειωμένες καταστάσεις. Αφροδίτη = η κοπέλλα. Σελήνη = η κοπέλλα. 12ος = η φυλακή.
13 Ιουλίου του 1979, στην Αγγλία κυκλοφορεί το I dont like Mondays
Δεν έχουμε ακριβή ώρα που κυκλοφόρησε το τραγούδι, αλλά με 12 το μεσημέρι, που και πάλι μιλούν οι χάρτες, το μεσουράνημα ακουμπά τον κλήρο της αιματοχυσίας, κυβερνάται απο Σελήνη (γυναίκα), σε κατάσταση "πολιορκίας" όπως λεμε αστρολογικά, όταν κάποιος εχει πίσω του και μπρος του κακεργέτες. Η Σελήνη σε σύνοδο με Νότιο, έχει πίσω της τον Κρόνο και μπροστά της τον Άρη. Με Ταύ. Η Αφροδίτη (μικρή κοπέλα) μεσουρανεί κυβερνώμενη απο Σελήνη που υφίσταται τη μαυρίλα και τη βία και που το μονο που μπορει να κάνει να επαναλαβει εις πολλαπλούν το γύρισμα ενός άσχημου τροχού. Πάει για εξέγωνο με Κρόνο, στην ακμή του 12ου του χάρτη θα μπορούσαμε κατα σύμπτωση να πούμε, αν και ο Κρόνος είναι έτσι κι αλλιώς ο σημειοδότης των φυλακών. Κι αυτός ο τελευταίος χάρτης, είναι το τραγούδι... Μέσα στην ατέλειωτη σκόνη του χρόνου, εκεί που ο κάθε κόκκος γινεται τραγούδι, κάποιες φορές, έτσι λυπηρό.
H Brenda, έπρεπε να βγει απο τον Κριό για να πάει στον Ταυρο να ησυχάσει, αλλά το πεδίο του 12ου ήταν η φυλακή, και η πραγματική φυλακή ήταν γι αυτή η πιο ασφαλής θέση.
https://www.youtube.com/watch?v=-Kobdb37Cwc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου